نگهداری گوساله ها یکی از مهم ترین و حساس ترین برنامه های مدیریتی در سیستم های تولیدی است.
بنابراین دستیابی به روشی مناسب برای نگهداری گوساله های جایگزین و حفظ سلامت و عملکرد دام امری ضروری است.یکی از مهم ترین روش ها انتقال سریع تر گوساله از خوراک مایع به جامد است، چرا که مصرف سریع تر استارتر با افزایش تخمیر باعث تحریک و تشویق رشد هرچه بیشتر شکمبه می شود. گوساله ها در زمان تولد شبه تک معده ای بوده و شکمبه آنها قابلیت چند عملکردی ندارد بنابراین تمام انرژی مورد نیاز برای نگهداری و رشد را از شیر دریافت می کنند. به علاوه گوساله ها در طول دوره شیرخواری به شدت در معرض بیماری ها و تلفات قرار دارند. در گذشته طول دوره شیرخوارگی هنگام نگهداری گوساله با مادر به بیش از 10 ماه می رسید. اما در سیستم های صنعتی تغذیه شیر در مقایسه با مصرف خوراک جامد هزینه بالاتری دارد بنابراین تغییر تغذیه از شیر به خوراک جامد می تواند روشی برای کاهش هزینه های خوراک باشد. زمان ازشیرگیری یک نقطه ی کلیدی در پرورش گوساله های شیری است و از طرفی زمان و سن از شیرگیری می تواند مستقیما بر پارامتر های عملکرد و سلامت موثر باشد. گوساله های تغذیه شده بر پایه ی خوراک مایع نسبت به اسهال و دیگر مشکلات گوارشی مستعد تر بوده و کاهش این دوره می تواند مشکلات ذکر شده را کاهش دهد. گزارشات علمی وجود دارد که نشان می دهد از شیرگیری زودتر غلظت اسیدهای چرب کوتاه زنجیر در شکمبه را به واسطه ی مصرف خوراک جامد و در نتیجه تحریک توسعه ی فیزیکی و مورفولوژیکی شکمبه افزایش می دهد. براساس یافته ها گوساله می تواند از اسیدهای چرب فرار به عنوان منبع انرژی در سن 3 هفتگی استفاده کند. با توسعه شکمبه، گوساله های تازه متولد شده به محصولات تخمیر شکمبه وابسته شده و اسیدهای چرب فرار به اصلی ترین منبع انرژی آنها تبدیل می شود. گوساله هایی که زودتر از شیر گرفته می شوند مصرف استارتر در آنها سریع تر و بیشتر می شود، به علاوه غلظت کمتر گلوکز نیز می تواند بیانگر توسعه هرچه بیشتر و بهتر شکمبه باشد. البته اگر برنامه از شیرگیری سریع با یک برنامه تغذیه ای ضعیف انجام شود منجر به کاهش رشد و ضعف سلامت گوساله خواهد شد. بنابراین کاهش دوره شیرخوارگی در کنار یک برنامه تغذیه ای قوی می تواند سلامت را افزایش، وقوع اسهال را کاهش در نتیجه عملکرد را بهبود دهد. تائو و همکاران در سال 2018 با ازشیرگیری گوساله ها در سن 6 هفتگی به نتایج خوبی در راستای رشد، عملکرد، سلامت، بازده خوراک، قابلیت هضم مواد مغذی و پارامترهای بیوشیمیای خون دست یافتند. براساس مطالعات مقایسه سه سن از شیرگیری 6، 9 و 12 هفتگی نشان داد که گوساله های ازشیرگیری شده در سن 6 هفتگی انرژی متابولیسمی موردنیاز خود را که باید از شیردریافت می کردند با مصرف استارتر در دو هفته بعد از شیرگیری جبران کردند، به علاوه این گوساله ها در روز 84 مقدار استارتر بیشتری مصرف می کردند و میانگین اضافه وزن کل آنها نیز در روزهای 63 و 84 بالاتر بود. جالب است بدانید که ازشیرگیری در سن 6 هفتگی ضریب تبدیل و غلظت کلسترول پلاسما را در مقایسه با سایر گروه ها کاهش داد.
